Μέθοδοι τάνυσης που χρησιμοποιούνται συνήθως για ιμάντες χρονισμού
Ζώνη χρονισμούΗ δομή του κιβωτίου ταχυτήτων σχεδιάζεται συνήθως με μια μέθοδο τάνυσης ώστε να διασφαλίζεται ότι ο ιμάντας χρονισμού διατηρεί την κατάλληλη τάση κατά τη λειτουργία, διασφαλίζοντας έτσι την αποτελεσματική, σταθερή και αξιόπιστη λειτουργία του συστήματος μετάδοσης του ιμάντα χρονισμού. Στο σχεδιασμό του συστήματος μετάδοσης του ιμάντα χρονισμού Οι συνήθεις μέθοδοι τάνυσης του ιμάντα χρονισμού είναι οι εξής.
1. Μέθοδος παράλληλης τάνυσης
Η τάνυση επιτυγχάνεται με το τράβηγμα δύο σύγχρονων ζωνών. Δεν υπάρχει εξωτερική δομή τάνυσης και η δομή τάνυσης είναι επίσης πολύ συμπαγής. Το χαρακτηριστικό αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη προσθήκης περιττών μηχανισμών, οι οποίοι μπορούν να εξοικονομήσουν κόστος συναρμολόγησης και να μειώσουν τα ποσοστά αστοχίας. Μηχανικά κινούμενα μέρη Όσο λιγότερο, τόσο πιο σταθερό είναι.
2.Μέθοδος μεσαίας τάνυσης
Το εσωτερικότροχαλία τάνυσηςμπορεί να είναι ένας λείος αδρανής τροχός χωρίς δόντια ή ένας σύγχρονος αδρανής τροχός με δόντια. Η επιφάνεια των δοντιών του σύγχρονου ιμάντα έρχεται σε επαφή με την λεία επιφάνεια του ρελαντί τροχού. Συγκριτικά, η χρήση ενός σύγχρονου τροχού θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά και το κόστος θα είναι υψηλότερο. Επιπλέον, ο εσωτερικός μηχανισμός τάνυσης θα κάνει τη σύγχρονη ζώνη να προεξέχει, αυξάνοντας έτσι τον χώρο, ο οποίος δεν είναι κατάλληλος για συμπαγείς σκηνές.
3.Μέθοδος εξωτερικής τάνυσης
Είναι κατάλληλο για συνθήκες χαμηλής ταχύτητας και χαμηλής επιτάχυνσης. Στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό τριβής ολίσθησης και τριβής κύλισης. Η επιφάνεια του ιμάντα χρονισμού είναι ευαίσθητη στη φθορά, με αποτέλεσμα την επιπεδότητα της επιφάνειας, το τρίψιμο και άλλα προβλήματα.
Η χρήση τροχαλιών τάνυσης θα πρέπει να ελαχιστοποιείται στο μηχανικό σχεδιασμό, επειδή οι τροχαλίες τάνυσης στη σύγχρονη κίνηση ιμάντα θα έχουν κάποιο αντίκτυπο στη διάρκεια ζωής του. Συνιστάται οι τροχαλίες τάνυσης του ιμάντα χρονισμού να τοποθετούνται στη χαλαρή πλευρά του κιβωτίου ταχυτήτων αντί στη σφιχτή πλευρά, ώστε να επιτυγχάνονται καλύτερα αποτελέσματα.
Εν ολίγοις, κατά την επιλογή της μεθόδου τάνυσης του ιμάντα χρονισμού, παράγοντες όπως οι πραγματικές ανάγκες του συστήματος μετάδοσης, το περιβάλλον εργασίας, το κόστος και οι απαιτήσεις συντήρησης πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη. Ταυτόχρονα, είναι επίσης απαραίτητο να δοθεί προσοχή στον αντίκτυπο της μεθόδου τάνυσης στην απόδοση μετάδοσης και στη διάρκεια ζωής του ιμάντα χρονισμού για να σχεδιαστεί εύλογα η μέθοδος τάνυσης.
