Συνήθεις χρησιμοποιούμενες μέθοδοι τάνυσης για ιμάντες χρονισμού
Ιμάντας χρονισμούΗ δομή του κιβωτίου ταχυτήτων συνήθως σχεδιάζεται με μια μέθοδο τάνυσης για να διασφαλιστεί ότι ο ιμάντας χρονισμού διατηρεί την κατάλληλη τάση κατά τη λειτουργία, εξασφαλίζοντας έτσι την αποτελεσματική, σταθερή και αξιόπιστη λειτουργία του συστήματος μετάδοσης του ιμάντα χρονισμού. Στο σχεδιασμό του συστήματος μετάδοσης του ιμάντα χρονισμού, οι συνήθεις μέθοδοι τάνυσης του ιμάντα χρονισμού είναι οι εξής.
1. Μέθοδος παράλληλης τάνυσης
Η τάνυση επιτυγχάνεται με το τράβηγμα δύο σύγχρονων ιμάντων. Δεν υπάρχει εξωτερική δομή τάνυσης και η δομή τάνυσης είναι επίσης πολύ συμπαγής. Το χαρακτηριστικό αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν χρειάζεται να προστεθούν πλεονάζοντες μηχανισμοί, κάτι που μπορεί να εξοικονομήσει κόστος συναρμολόγησης και να μειώσει τα ποσοστά αστοχίας. Μηχανικά κινούμενα μέρη Όσο λιγότερα, τόσο πιο σταθερό είναι.
2. Μέθοδος διάμεσης τάνυσης
Το εσωτερικότροχαλία τάνυσηςμπορεί να είναι ένας λείος αδρανής τροχός χωρίς δόντια ή ένας σύγχρονος αδρανής τροχός με δόντια. Η επιφάνεια των δοντιών του σύγχρονου ιμάντα έρχεται σε επαφή με την λεία επιφάνεια του αδρανούς τροχού. Συγκριτικά, η χρήση ενός σύγχρονου τροχού θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά το κόστος θα είναι επίσης υψηλότερο. Επιπλέον, ο εσωτερικός μηχανισμός τάνυσης θα κάνει τον σύγχρονο ιμάντα να προεξέχει, αυξάνοντας έτσι τον χώρο, κάτι που δεν είναι κατάλληλο για συμπαγείς σκηνές.
3. Μέθοδος εξωτερικής τάνυσης
Είναι κατάλληλο για συνθήκες χαμηλής ταχύτητας και χαμηλής επιτάχυνσης. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό τριβής ολίσθησης και τριβής κύλισης. Η επιφάνεια του ιμάντα χρονισμού είναι ευαίσθητη στη φθορά, με αποτέλεσμα την επιπεδότητα της επιφάνειας, την τριβή και άλλα προβλήματα.
Η χρήση τροχαλιών τάνυσης θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί στον μηχανολογικό σχεδιασμό, επειδή οι τροχαλίες τάνυσης στη σύγχρονη μετάδοση κίνησης με ιμάντα θα έχουν κάποια επίδραση στη διάρκεια ζωής της. Συνιστάται οι τροχαλίες τάνυσης του ιμάντα χρονισμού να εγκαθίστανται στην χαλαρή πλευρά του κιβωτίου ταχυτήτων αντί για την σφιχτή πλευρά, ώστε να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα.
Εν ολίγοις, κατά την επιλογή της μεθόδου τάνυσης του ιμάντα χρονισμού, πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη παράγοντες όπως οι πραγματικές ανάγκες του συστήματος μετάδοσης, το εργασιακό περιβάλλον, το κόστος και οι απαιτήσεις συντήρησης. Ταυτόχρονα, είναι επίσης απαραίτητο να δοθεί προσοχή στην επίδραση της μεθόδου τάνυσης στην απόδοση του κιβωτίου ταχυτήτων και στη διάρκεια ζωής του ιμάντα χρονισμού, ώστε να σχεδιαστεί εύλογα η μέθοδος τάνυσης.
